Wednesday, April 6, 2011
ഒരു നെല്ലിയാമ്പതി യാത്രക്കുറിപ്പ്‌
യാത്ര പോവുക എന്നുള്ളത് ജീവിതത്തിന്റെ ഒരു ഭാഗമായത് 2005 നു ശേഷമാണ്. കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം പലപ്പോഴും വീട്ടില്‍ നുണ പറഞ്ഞും അല്ലാതെയുമുള്ള യാത്രകള്‍. ചിലപ്പോള്‍ സുഹൃത്തുക്കളുടെ വീട്ടിലേക്ക് , ചിലപ്പോള്‍ കാട്ടിലേക്ക്... ആരോടും പറയാതെയുള്ള യാത്രകള്‍... എന്നും കൂട്ടുകാര്‍ കൂടെയുണ്ടാകും നാലോ അഞ്ചോ പേര്‍...കൈയില്‍ കാശും കമ്മിയായിരിക്കും..എന്നാലും പോകും... കഴിഞ്ഞ മാസം ഒരു യാത്ര പോയി...നെല്ലിയാമ്പതിയിലേക്ക്..
5പേര്‍..ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ തിരക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്ന് ഓടിപിടഞ്ഞു രാവിലെ 7 മണിയാകുമ്പോഴേക്കും വടക്ക്കുംഞ്ചേരിയിലേക്ക്... ഞാനും പോളച്ചനും അച്ചുവിന്റെ വീട്ടില്‍ കിടന്നുറങ്ങി രാവിലെ 5 .30 നു അവളുണ്ടാക്കിതന്ന കട്ടന്‍ ചായയും കുടിച്ച് തൃശൂര്‍ ജില്ല ആശുപത്രീടെ മുന്നിലെത്തി. പത്തു മിനിട്ടിനുള്ളില്‍ അനൂപും വന്നെത്തി. ഞങ്ങള് വടക്ക്കുംഞ്ചേരി വണ്ടിയില്‍ കയറി യാത്ര തുടങ്ങി.
മൂന്നുപേരും സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. കുറെ മാസങ്ങള്‍ക്കുശേഷമാണു നേരിട്ട് കാണുന്നത് തന്നെ. പഴയ ഓര്‍മകള്‍ക്കും സുഹൃത്ത് ബന്ധത്തിനും ഒരു പോറല്‍ പോലുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പിക്കുന്ന വിധം ഓര്‍മകളിലൂടെ ഞങ്ങള് യാത്ര ചെയ്തു. കുറെ സംസാരിച്ചു... സുഹൃ ത്തുക്കളെപറ്റി, ജോലി, പഠനം, പുതിയതും കഴിഞ്ഞു പോയതും പങ്കെടുതതുമായ പരിപാടികള്‍ അങ്ങനെയങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് അനൂപിന് അവന്റെ സീറ്റിന്റെ സൈഡില്‍ നിന്നും കുറച്ചു രൂപ കിട്ടി. 700 രൂപയോളം വരും. ഏതോ യാത്രക്കാരന്റെ കളഞ്ഞു പോയതാവണം. കണ്ടക്ടറെ വിളിച്ചു അയാളെ ഏല്പിച്ചു. പിന്നെ ആളെ കണ്ടെത്തുന്നതിനായി തിരച്ചിലായി. അങ്ങനെ ഒരാള് വന്നു, തമിഴനാണ്..പാവം... ചേട്ടാ പണം എന്റെതാണ് ... അയാള്‍ പറഞ്ഞു പക്ഷെ കണ്ടക്ടര്‍ക്ക് വിശ്വാസമില്ല. അയാള്‍ ചോദിച്ചു എത്ര നോട്ടുണ്ട്, കാശെത്ര അങ്ങിനെ പലവിധ ചോദ്യങ്ങള്‍. എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉറപ്പായി പണം അയാളുടേത് തന്നെ. ഇതിനിടയില്‍ പോളച്ചന്‍ അയാളെ വിളിച്ചു അടുത്തിരുത്തി ഉപദേശം തുടങ്ങി. എങ്ങനെ നിരുതരവാടപരമായി പെരുമാറാന്‍ പാടുണ്ടോ? കാശു വീട്ടില്‍ കൊടുക്കണ്ടേ..? ശ്രദ്ധിക്കണ്ടേ തുടങ്ങി... രാവിലെ 6 .30 നു ഒരാളെ എങ്ങനെയെല്ലാം ഉത്തരവാതിത്വമുളളവനാക്കാന്‍ പറ്റുമോ അതെല്ലാം പരീക്ഷിച്ചു ക്ഷീണിച്ചു. കണ്ടക്ടര്‍ തമിഴന്‍ ചേട്ടന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടു മനസലിഞ്ഞിട്ടോ എന്തോ കാശു കൊടുത്ത് ഒഴിവാക്കി.
അങ്ങനെ 7 മണിയോടെ ഞങ്ങള് വടക്ക്കുംഞ്ചേരിയിലെത്തി. വിഗ്നേശ്വര ചായക്കടയില്‍ നിന്നും നല്ല ഇഡലിയും ചമ്മന്തിയും, സാമ്പാറും ഉപ്പുമാവും ചായയുമെല്ലാം കുടിച്ചു ഒരു സിഗരറ്റും വലിച്ചങ്ങനെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ സനലും സീനയും വന്നു. കോറം തികഞ്ഞു. ഞങ്ങള് യാത്ര തിരിച്ചു. നെല്ലിയാമ്പതിയിലേക്ക്...
5പേര്‍..ജീവിതത്തിന്റെ എല്ലാ തിരക്കുകള്‍ക്കിടയില്‍ നിന്ന് ഓടിപിടഞ്ഞു രാവിലെ 7 മണിയാകുമ്പോഴേക്കും വടക്ക്കുംഞ്ചേരിയിലേക്ക്... ഞാനും പോളച്ചനും അച്ചുവിന്റെ വീട്ടില്‍ കിടന്നുറങ്ങി രാവിലെ 5 .30 നു അവളുണ്ടാക്കിതന്ന കട്ടന്‍ ചായയും കുടിച്ച് തൃശൂര്‍ ജില്ല ആശുപത്രീടെ മുന്നിലെത്തി. പത്തു മിനിട്ടിനുള്ളില്‍ അനൂപും വന്നെത്തി. ഞങ്ങള് വടക്ക്കുംഞ്ചേരി വണ്ടിയില്‍ കയറി യാത്ര തുടങ്ങി.
മൂന്നുപേരും സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു. കുറെ മാസങ്ങള്‍ക്കുശേഷമാണു നേരിട്ട് കാണുന്നത് തന്നെ. പഴയ ഓര്‍മകള്‍ക്കും സുഹൃത്ത് ബന്ധത്തിനും ഒരു പോറല്‍ പോലുമില്ലെന്ന് ഉറപ്പിക്കുന്ന വിധം ഓര്‍മകളിലൂടെ ഞങ്ങള് യാത്ര ചെയ്തു. കുറെ സംസാരിച്ചു... സുഹൃ ത്തുക്കളെപറ്റി, ജോലി, പഠനം, പുതിയതും കഴിഞ്ഞു പോയതും പങ്കെടുതതുമായ പരിപാടികള്‍ അങ്ങനെയങ്ങനെ പെട്ടെന്ന് അനൂപിന് അവന്റെ സീറ്റിന്റെ സൈഡില്‍ നിന്നും കുറച്ചു രൂപ കിട്ടി. 700 രൂപയോളം വരും. ഏതോ യാത്രക്കാരന്റെ കളഞ്ഞു പോയതാവണം. കണ്ടക്ടറെ വിളിച്ചു അയാളെ ഏല്പിച്ചു. പിന്നെ ആളെ കണ്ടെത്തുന്നതിനായി തിരച്ചിലായി. അങ്ങനെ ഒരാള് വന്നു, തമിഴനാണ്..പാവം... ചേട്ടാ പണം എന്റെതാണ് ... അയാള്‍ പറഞ്ഞു പക്ഷെ കണ്ടക്ടര്‍ക്ക് വിശ്വാസമില്ല. അയാള്‍ ചോദിച്ചു എത്ര നോട്ടുണ്ട്, കാശെത്ര അങ്ങിനെ പലവിധ ചോദ്യങ്ങള്‍. എല്ലാത്തിനും ഉത്തരം പറഞ്ഞപ്പോള്‍ ഉറപ്പായി പണം അയാളുടേത് തന്നെ. ഇതിനിടയില്‍ പോളച്ചന്‍ അയാളെ വിളിച്ചു അടുത്തിരുത്തി ഉപദേശം തുടങ്ങി. എങ്ങനെ നിരുതരവാടപരമായി പെരുമാറാന്‍ പാടുണ്ടോ? കാശു വീട്ടില്‍ കൊടുക്കണ്ടേ..? ശ്രദ്ധിക്കണ്ടേ തുടങ്ങി... രാവിലെ 6 .30 നു ഒരാളെ എങ്ങനെയെല്ലാം ഉത്തരവാതിത്വമുളളവനാക്കാന്‍ പറ്റുമോ അതെല്ലാം പരീക്ഷിച്ചു ക്ഷീണിച്ചു. കണ്ടക്ടര്‍ തമിഴന്‍ ചേട്ടന്റെ അവസ്ഥ കണ്ടു മനസലിഞ്ഞിട്ടോ എന്തോ കാശു കൊടുത്ത് ഒഴിവാക്കി.
അങ്ങനെ 7 മണിയോടെ ഞങ്ങള് വടക്ക്കുംഞ്ചേരിയിലെത്തി. വിഗ്നേശ്വര ചായക്കടയില്‍ നിന്നും നല്ല ഇഡലിയും ചമ്മന്തിയും, സാമ്പാറും ഉപ്പുമാവും ചായയുമെല്ലാം കുടിച്ചു ഒരു സിഗരറ്റും വലിച്ചങ്ങനെ നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ സനലും സീനയും വന്നു. കോറം തികഞ്ഞു. ഞങ്ങള് യാത്ര തിരിച്ചു. നെല്ലിയാമ്പതിയിലേക്ക്...
Subscribe to:
Posts (Atom)